اين خانم در ميان حرفايش به يکی از مسافران می گويد: اينجا کشور من است و آنچه را که می خواهم به زبان می آورم. من فرانسوی زبان و اروپايی هستم ولی تو نه، تو عرب هستی! برگرد به کشورت و منو راحت بزار.

وی در ادامه می گويد: همه ی افرادی که الان سکوت می کنند با نظر من موافقند. در اين هنگام ساير مسافران اتوبوس شروع به خنديدن می کنند. اين خانم در خطاب به مسافرانی که می خندند می گويد: بخنديد، ولی اين واقعيت است. همه ی ما از اين عربها خسته شده ايم.

اين جريان ادامه داشت تا اينکه يکی از مسافران از راننده ی اتوبوس درخواست کمک می کند -از بد روزگار راننده هم عرب بود- و سرانجام اين خانم خشمگين از ترس مسافران که درخواست شکایت از او را دارند از اتوبوس پياده می شود.

يکشنبه ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۴ (10-05-2015) 11:31   بازدید: 5032 بار