مایکل فلپس، شناگر آمریکایی، دارنده ۲۲ مدال المپیک و پرافتخارترین قهرمان تاریخ بازی‌های المپیک است که در دوران کودکی از اینکه سرش را زیر آب کند می‌ترسید.
"ویتنی" یکی از خواهران او بعدها در مصاحبه‌اش گفته بود که "برای فرار از جنگ و دعواهای پدر و مادرم به استخر پناه می‌آوردیم."
مایکل فلپس پرافتخارترین قهرمان تاریخ بازی‌های المپیک و همچنین رکورددار کسب بیشترین مدال در یک دوره المپیک است. او در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۴ یونان و در حالی که تنها ۱۹سال سن داشت توانست 8 مدال المپیک را به گردن آویزد که 6 مدال از آنها طلا بود. فلپس همچنین در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸پکن در ۸ رشته رقابت کرد و با کسب مدال طلا در هر 8 رشته، عنوان بزرگترین قهرمان تاریخ المپیک را کسب کند.
مایکل فلپس با دریافت هشتمین مدال طلای خود در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۰۸پکن در آن سال به عنوان دارنده بیشترین مدال طلا در تاریخ المپیک (۱۴مدال) رسید و از لحاظ تعداد مدال در یک دوره المپیک نیز از رکورد شناگر آمریکایی مارک اسپیتز در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۷۲پیشی گرفت. فلپس همچنین با حضور در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲لندن با کسب ۶مدال (۴طلا و ۲نقره) رکورد بیشترین مدال المپیک را که تا پیش از این با مجموع ۱۸مدال در اختیار "لاریسا لاتینینا" ژیمناست اوکراینی بود را پس از ۴۸ سال از آن خود کرد و به رکورد ۲۲مدال المپیک دست یافت. در زیر به زندگی اسطوره المپیک خواهیم پرداخت:
فلپس از اینکه سرش را زیر آب ببرد، می‌ترسید
مایکل فرد فلپس در 30 ماه ژوئن سال 1985 در "بالتیمور"، واقع در "مریلند" آمریکا متولد شد. مایکل دو خواهر بزرگتر از خودش نیز دارد که آن دو هم در رشته ورزشی شنا فعالیت می‌کنند. فرد، پدر مایکل، از سربازان دولت و یک پلیس و دِبی، مادرش، مدیر یک مدرسه راهنمایی بود. در سال 1994 و زمانی که مایکل هفت ساله بود، پدر و مادرش ازهم جدا شدند و سرپرستی او و دو خواهرش به مادرش سپرده شد. مایکل رابطه خیلی خوب و صمیمی با مادرش دارد. "ویتنی" یکی از خواهران او بعدها در مصاحبه‌اش گفته بود که "برای فرار از جنگ و دعواهای پدر و مادرم به استخر پناه می‌آوردیم."
فلپس شنا را از سن پنج سالگی آغاز کرد. در سن هفت سالگی از‌اینکه سرش را زیر آب ببرد، می‌ترسید و به همین دلیل مربیان به او اجازه می‌دادند که به پشت شنا کند. به همین دلیل کرال پشت، اولین مهارتی بود که فرا گرفت.
بیش‌فعالی فلپس
طبق گفته‌های مادرش، او در کودکی یک بچه شیطان و بی‌قرار با انرژی فوق‌العاده زیادی بوده و تمرکز کافی بر روی درس‌هایش نداشته است. کلاس ششم ابتدایی بود که والدینش فهمیدند او دچار اختلال بیش‌فعالی و کمبود توجه (ADHD) است و برای رفع این اختلال از داروی "ریتالین" برای او استفاده می‌کردند. مصرف این دارو به فلپس کمک کرد تا بتواند تمرکز کافی بر روی درس‌های مدرسه‌اش داشته باشد. اما او همیشه از اینکه موقع ناهار پرستار مدرسه او را ویزیت می‌کرد و یک قرص به او می‌داد تا بخورد، خجالت می‌کشید. به همین خاطر در سن 12 سالگی از مصرف هرگونه دارویی که مربوط به بیش‌فعالی می‌شد خودداری کرد و خودش را دنیای آب غرق کرد. فلپس سعی داشت فعالیت‌های بدنی سخت و تغییرات رفتاری را جایگزین مصرف دارو کند که در این راه موفق بود.
"باب بومن"، مربی فلپس او را مهربان توصیف کرد
مایکل در سن 11 سالگی با "باب بومن" آشنا شد و این مربی استعداد او را در رشته ورزشی شنا کشف کرد. فلپس پس از مشاهده رقابت "تام مالکو" و "تام دولان" در رقابت المپیک تابستانی سال 1996 آتلانتا، رویای قهرمانی را در سر پروراند. "باب بومن" با دادن ورزش‌ها و رژیم‌غذایی مناسب به مایکل تاثیر مهمی در موفقیت وی داشته. او شاگرد خود را اینگونه توصیف می‌کند: "فلپس یک مرد قدرتمند با اراده و تمرکزی سفت و سخت است. درضمن او خیلی هم مهربان است و بعد از جلسات تمرین خیلی به بچه‌های کوچک‌تری که علاقمند به این رشته ورزشی هستند، کمک می‌کند."
اشتهای وحشتناک فلپس
مایکل اشتهای وحشتناکی دارد. او هر روز صبح سه عدد تخم مرغ نیمرو با پیاز سرخ‌شده، گوجه، کاهو، سس مایونز، یک ساندویچ پنیر، یک کاسه گندم آسیاب‌شده، اُملت پنج تخم‌مرغی، یک پنکیک بزرگ شکلاتی، دو فنجان قهوه، و سه تکه نان تست فرانسوی می‌خورد. یک وعده صبحانه مایکل برابر با غذای دو روزِ یک فرد عادی است. به هر حال او باید انرژی لازم برای تمرینات روزانه‌اش را داشته باشد. او روزانه 12 کیلو کالری مصرف می‌کند. ناهار او را پاستا با سس قرمز، دو ساندویچ بزرگ همبرگر و چیزبرگر به همراه سس مایونز و یک نوشابه انرژی‌زا (با 1000 کالری) تشکیل می‌دهد.
فلپس برای شام پاستا، یک پیتزای شش یا هشت تکه‌ای، به همراه نوشابه انرژی‌زا می‌خورد. این در حالی است که در تور دو فرانس هر دوچرخه‌سوار تنها حدود 8 هزار تا 10 هزار کالری در هر روز مصرف می‌کرد. متخصصان تغذیه، پزشکان و مربیان ورزش بر این باور هستند که فلپس هرچه را که بخواهد می‌تواند بخورد؛ چون متابولیسم بدن او سریع است و نسبت به مردان هم‌سن خودش، سریع‌تر کالری می‌سوزاند. البته تمرینات سخت او باعث می‌شود که این حجم بالای کالری را بسوزاند و در نتیجه دچار اضافه‌وزن نشود.
تحصیلات
فلپس دانشجوی رشته مدیریت بازرگانی ورزشی در دانشگاه میشیگان است.
پاهای گنده رازهای موفقیت
کارشناسان معتقد هستند که فیزیک بدنی مایکل فلپس برای شنا ساخته شده است. فلپس 193 سانتیمتر قد و 83.9 کیلوگرم وزن دارد، کشش و انعطاف بدن او فوق‌العاده بالا است. قد مایکل در حالت کشش، 3 اینچ بیشتر از قد نرمالِ او می‌شود. پاهای نسبتا کوتاه و باله‌مانند او 15 درجه بیشتر از یک پای معمولی توان چرخش دارند. سایز بزرگ کف پای فلپس نیز از دیگر مشخصات فیزیکی بدنش است. سایز کفش او 50 و به "پاگنده" مشهور است. طول 2 دست او درحالت باز برابر با ۲۰۱ سانتیمتر است که بیش از قد او (۱۹۳ سانتیمتر) و بلندتر از پاهای او است. نکته دیگر اینکه مایکل از یک قلب بسیار قوی برخوردار است که 2 برابر میزان معمول، یعنی ۳۰ لیتر در ثانیه خون از آن می گذرد؛ اما موفقیت مایکل تنها به فیزیک بدنی او ختم نمی‌شود، چرا که او تمرینات سخت و رژیم غذایی مناسبی را نیز دنبال می‌کند.
فلپس در جلسات تمرین خود هفته‌ای 80 هزار متر یا تقریبا 50 مایل شنا می‌کند. او شش روز در هفته و روزی 5 تا 6 ساعت مشغول تمرین است. قهرمان المپیک در مسابقات خود از دو کلاه شنا استفاده می‌کند و هر دو را روی سرش می‌گذارد. مایکل این کار را برای کم کردن موج‌های که جلوی دید او را می‌گیرند و همچنین برای اینکه بدنش در آب در حالت ایرودینامیک قرار بگیرد، انجام می‌دهد، این عمل باعث می‌شود که عینک محکم‌تر و بهتر روی صورتش قرار بگیرد.
نقص ژنیتیکی دلیل برتری فلپس نسبت به سایرین
"سندروم مارفان" نوعی بیماری مادرزادی و ژنتیکی است که در آن اختلالی در تولید بافت همبندی وجود دارد. بافت همبندی بافتی است که در همه بدن وجود دارد و مانند چسب سلول های بدن را به هم متصل می‌کند. در سندروم مارفان این چسب ضعیف تر از معمول است. ازعلایم سندروم مارفان می‌توان به انعطاف‌پذیری بالا و شل بودن مفاصل، نزدیک‌بینی و اختلالات چشمی، صورتی باریک و کشیده، چشمانی گود، فکی کوچک با دندان‌های نامنظم، برآمدگی قفسه سینه، کف پای صاف، انگشتان باریک دست و پا، و عارضه قلبی اشاره کرد.تقریبا همه این علایم در فلپس دیده می‌شود و برخی بر این باورند که شاید همین نقص ژنتیکی باعث برتری او نسبت به سایر ورزشکاران در رشته شنا شده است.
فلپس در کتاب زندگی خود، این موضوع را رد کرده و می‌گوید: "روزی در حین تمرینات دچار تپش قلب شدم و به توصیه مربی به پزشک مراجعه کردم. با مشاهده علایم این اختلال و همچنین ویژگی‌های ظاهری من، نوار قلب از من گرفتند و درنهایت معلوم شد که من دچار اختلال سندروم مارفان نیستم. هر سال در بیمارستان آزمایشات مربوط به سندروم مارفان را انجام می‌دهم و بافت‌های بدنم سست نیستند و برعکس خیلی هم قوی هستند." اما با وجود اظهارات فلپس، هنوز برخی کارشناسان معتقد هستند که این شناگر دچار سندروم مارفان است.
مرد سال ورزش در سال 2012
مایکل فلپس از سوی "آسوشیتد پرس"، مرد سال 2012 ورزشی شد. فلپس در این خصوص گفت:" فکر کردن درباره کارهایی که من در رشته شنا کردم کمی دیوانگی است. اما بالاخره وقت پیدا کردم که کمی به خودم برسم، راحت و آسوده روی صندلی لم بدهم و به خودم بگویم:" این اتفاقات واقعا افتاده؟ کمی شوک‌آور است."
خداحافظی از المپیک و دنیای قهرمانی
مایکل فلپس شناگر سرشناس آمریکایی زمانی که هجدهمین مدال طلا و بیست و دومین مدال خود در تاریخ المپیک را کسب کرد رسماً از دنیای حرفه‌ای اعلام بازنشستگی کرد. فلپس در این باره گفت: نمی توانستم پایانی بهتر از این داشته باشم. به هر چیزی که خواستم، رسیدم و دیگری کاری برایم در شنا باقی نمانده است.
