برای شروع یک روز خوب، چه راهی از ۳۰ دقیقه دویدن در پارک، لذت بردن از هوای تازه و همزمان هم ورزش کردن، بهتر است؟ می توان گفت که دویدن، ورزشی است که نه تنها برای بدن شما، بلکه برای روحتان هم خوب است.
مقدار مصرف انرژی
در حالت عادی بنظر می‌رسد که هر انتخابی که بکنید، باید به یک اندازه تلاش کنید، و به یک اندازه هم کالُری می‌سوزانید اما در واقع اینطور نیست!
دویدن روی تردمیل ساده‌تر از بیرون دویدن است! توضیحش ساده است: تسمه‌ی تردمیل به شما کمک می‌کند تا شروع به دویدن کنید و در حین دویدن هم شما را به جلو می‌راند.
اما هنگامی که در فضای بیرون می دوید، برای دویدن باید پاهای خودتان را بدون هیچگونه کمکی حرکت دهید. همچنین توجه داشته باشید که مقاومت باد و نوع زمینی که همیشه هم هموار نیست را در نظر نگرفته‌ایم!
تمام این تغییرات کوچک، شاید ناچیز بنظر برسد، اما هنگامی که می خواهید کالری بسوزانید، همین تغییرات ناچیز هم شمرده خواهند شد.
احتمال آسیب پذیری
بعضی ها ممکن است استدلال کنند که احتمال آسیب دیدن هنگام دویدن در بیرون بیشتر است، که البته تقریبا هم صحیح است. همانطور که قبلا هم گفتم، زمینی که روی آن می دوید می‌تواند چالش بر انگیز باشد، مخصوصا برای تازه کارها: می تواند دارای موانع یا اختلاف سطح های زیادی باشد، بعلاوه سنگ فرش‌های خیابان شاید به مفاصلتان فشار بیاورد.
این در حالی است که برای دویدن روی تردمیل با چنین مواردی روبرو نیستید. تا بحال چند بار در باشگاهتان دیده‌اید که شخصی از روی تردمیل بیفتد؟ همین که پاهایتان را روی تردمیل تنظیم کنید کافیست تا بتوانید همراه با چرخش تسمه‌ی آن بدوید، و نیازی نیست که همچون زمانی که در فضای بیرون می‌دوید پاهایتان را کنترل کنید.
پس از این زاویه که نگاه کنیم، هر کدام از این روش ها معایب خاص خودشان را دارند.
طبیعت یا روابط اجتماعی
فکر می‌کنم دیگر نیازی به گفتن نیست که اگر از این زاویه به دویدن نگاه کنیم، انتخاب فضای باز برای دویدن خیلی بهتر است! درست است که شما می‌توانید هنگام ورزش کردن به برنامه‌های تلویزیونی نگاه کنید و در فصل‌های سرد هم یخ نکنید، اما بیرون دویدن مزایای خیلی بیشتری از این‌ها دارد: می توانید هر بار مسیر و چشم اندازتان را عوض کنید، از طبیعت لذت ببرید، هنگام صبح هوای تازه تنفس کنید و حتی با اشخاص دیگری هم که به فکر سلامتی و تناسب اندامشان هستند رابطه برقرار کنید.
بسیار خب، دیدید که هر دوی این روش ها مزایا و معایب خاص خودشان را دارند، پس آنقدرها هم مهم نیست که کدام را انتخاب کنید. اما اگر می‌خواهید ورزش کردنتان هم فال باشد و هم تماشا، و اگر می‌خواهید فقط قدرت عضلاتتان شما را به جلو براند نه غلطانک زیر پاهایتان، معلوم است که باید کدام را انتخاب کنید.
آنچه که بیش از همه اهمیت دارد، این است که حتما برای تمرینتان زمان بگذارید، حداقل ۳۰ دقیقه در روز، این است که بدنی خوش تراش و اندامی متناسب به شما خواهد بخشید.
مجله ی اينترنتی تناسب اندام
