یک جراح و متخصص گوش، گلو و بینی با بیان اینکه وزوز گوش مشکل شایعی در پیرگوشی است، گفت: 75 درصد مبتلایان به این عارضه دارای فشارخون بالا هستند که با درمان پرفشاری خون، این مشکل نیز برطرف میشود.
وزوز گوش، صدای غیرطبیعی است که در گوش یا درون سر درک میشود. این مشکل با منابع خارجی ایجاد کننده صدا ارتباطی ندارند.
صداها میتواند حملهای، دائمی، ضرباندار یا یکنواخت و یا در بعضی از بیماریها همراه با کاهش شنوایی باشد.
هیچ یافته قابل درکی از این صدا توسط پزشک وجود ندارد و شدت آن قابل ارزیابی نیست. علل ایجاد وزوز گوش ناشناخته است اما طبق بعضی نظریهها برخی از اختلالات از جمله آسیب الکتروفیزیولوژیکی در حلزون گوش، عصب هشتم مغزی و یا سیستم عصبی مرکزی میتوانند جزو علل آن باشند.
وجود سرومن در مجرای خارجی گوش از علل ناشایع ایجاد وزوز گوش است و منجر به مبهم شنیده شدن صدا نیز میشود. وزوز گوش در این موارد فرکانس پایین داشته، ممکن است متناوب باشد که با پاک کردن مجرا از بین میرود.
اتواسکلروز به معنی رشد غیرطبیعی و تدریجی استخوان در گوش میانی است. این رشد مانع عملکرد طبیعی استخوان رکابی (یکی از استخوانهای گوش میانی) که مسئول انتقال صداست شده و از این طریق سبب کاهش شنوایی مزمن انتقالی می شود.
تقریبا یک سوم بیماران مبتلا به وزوز شدید گوش یک یا چند اختلال قلبی عروقی دارند. 75 درصد این بیماران دارای فشارخون بالا هستند که در غالب موارد با درمان فشارخون، وزوز گوش آنها نیز رفع میشود.
ضربه به سر یکی از علل ایجاد وزوز گوش است
اختلالات نورولوژیک یا تروما (شامل هر نوع شکستگی جمجمه یا آسیبهای غیرنافذ به سر) در 5 تا 10 درصد موارد منجر به وزوز گوش مشاهده میشوند. شکستگی جمجمه میتواند وزوز گوش همراه با کاهش شنوایی (معمولا حسی عصبی) نسبت به فرکانسهای بالا ایجاد کند. در این موارد در صورت از هم گسیختگی استخوانچههای گوش، کاهش شنوایی هدایتی نیز دیده می شود. متعاقب آسیب ناشی از تکانهای شدید سر به عقب و جلو در تصادفات رانندگی، معمولا چند روز تا چند هفته پس از تصادف، وزوز گوش ایجاد میشود.
وزوز گوش از عوارض مصرف داروها می تواند باشد
5 تا 10 درصد وزوز گوش ذهنی (مخصوصا بیشتر در افراد مسن) ناشی از عوارض دارویی است که مهمترین آنها آسپیرین است. داروهای دیگر شامل داروای ضدالتهابی غیراستروئیدی، آنتیبیوتیکها (خصوصا آمینوگلیکوزیدها)، ضدافسردگیها و آرامبخشها هم میتوانند وزوز گوش ایجاد کنند. در این موارد وزوز گوش قبل از کاهش شنوایی شروع شده و زنگ خطر آن است و در صورت ادامه مصرف دارو میتواند منجر به کاهش شنوایی شود.
باید با پیدایش وزوز گوش دارو قطع شود، زیرا کاهش شنوایی ناشی از مصرف داروها در بسیاری از موارد غیرقابل برگشت است. بیشترین عوارض جانبی آمینوگلیکوزیدها زمانی است که همراه با دیورتیکها استفاده شوند.