به نوشته ی پندار، بیشتر استیک‌ها از گوشت گاو طبخ می‌شوند و بعضی از آن‌ها از گوشت ماهی. استیک گوشت یا بیفستیک‌ها می‌تواند از بیشتر نقاط بدن جز سرسینه و ماهیچه تهیه شده باشد.

استیک نواری به سبک نیویورکی، استخوانی T، فیله مینیون، پهلو (فلنک)، گوشت راسته و راند از انواع استیک‌های خوشمزه دلربایی هستند که ترشح بزاق را افزایش می‌دهند. اگرچه با استیک‌های گران‌ تر و ترد مکعبی یا نباتی جیب مشتریان را خالی تر خواهد کرد.

گرانی استیک به ترد بودن آن است که معمولا نشانه برش گوشت از راسته (میانه گرده و دنده) است. استیک نواری، فیله مینیون و فلنک و راسته و راند از آن نوعند و استخوانی T، که بعضی از برش‌های استخوان آن را معطر می‌کند و به آن مزه بیشتری می‌دهد. در حالی که نوع‌های دیگر استخوان ندارند.

خانه‌های استیک در آمریکا ممکن است برای بهتر شدن طعم گوشت آن را به صورت تازه استفاده نکنند که نگهداری آن شرایط خاص و خواباندن در سس های مخصوص سرآشپزها را می‌طلبد تا طعم آن امضای آن‌ها را داشته باشد.

استیک نواری، استخوانی و پورترهاوس، هر سه از گوشت راسته به دست می‌آیند. با این تفاوت که استیک‌های نواری معمولا بدون استخوان هستند و از راسته نیستند، اما فیله مینیون‌ها از راسته است و پورتوهاوس هم دارای تکه‌ای از استخوان و بخشی از راسته است.

انواع دیگر استیک معمولا از ماهیچه‌ها به دست می‌آید. فلیک‌ها از قسمت زیرین گوشت برش داده شده، در مایع مخصوص طبخ خوابانده می‌شوند و کمتر از دیگر انواع استیک پخته می‌شوند. به همراه سیب‌زمینی سرخ شده و چاشنی‌های اضافه سرو می‌شوند.

استیک راند اما از بخش پسین حیوان برش داده شده و برای مدت بیشتری پخته می‌شود تا تردتر و خوشرنگ‌تر شود. استیک راند پرچرب‌تر است و با سیب زمینی سرخ شده به سبک سوئیسی سرو می‌شود.

پنجشنبه ۱۴ آذر ۱۳۹۲ (05-12-2013) 12:52   بازدید: 2293 بار