برپایه پژوهشها موسیقی راک، رپ وتکنو معمولا متهم می‌شوند که سبب بروز رفتارهای خشونت‌آمیز در نوجوانان هستند. اما به گفته پژوهشگران آمریکایی آنچه که سبب بروز خشونت در پی گوش دادن به برخی موسیقی‌ها می‌شود، آهنگ نیست بلکه بار معنایی واژه ها است.
بار منفی کلمات گاهی می‌تواند سبب افزایش احساسات منفی و رفتارهای خشونت‌آمیز شود. کلمات حتی می‌تواند بر نوع نگاه به جامعه نیز تاثیر بگذارد. این موضوع به ویژه وقتی در یک موسیقی از کلمات رکیک کاربرد می‌شود، پررنگ‌‌تر است.
به تازگی پژوهشها وسیعی در آمریکا انجام شد که رابطه میان هر نوع شخصیت و تمایل آن به گوش دادن به نوعی موسیقی را روشن می‌کرد. در این پژوهش پژوهشگران 3500 دانشجو را زیر نظر گرفتند و آنها را برحسب علاقه‌شان به نوعی موسیقی به 4 دسته تقسیم کردند:
1 )موسیقی کلاسیک، جاز، بلوز و فولک
علاقه‌مندان به این دسته موسیقی‌ها انسان‌هایی باهوش، از نظر سیاسی آزاد و به دنبال تجربیات تازه‌اند.
2 )موسیقی راک، آلترناتیو و هوی‌متال
علاقه‌مندان به این موسیقی، کنجکاو، باهوش، فعال از نظر فیزیکی و بدون علاقه به مسایل سیاسی‌اند.
3 )موسیقی پاپ، موسیقی ملایم و موزیک فیلم‌ها
علاقه‌مندان به این موسیقی خیلی کنجکاو نیستند. بیشتر جنبه احتیاط را می‌گیرند و در سیاست محافظه‌کارند.
4 )موسیقی رپ، سول و فانک
علاقه‌مندان به این نوع از موسیقی‌ها از نظر اجتماعی باز هستند و روابط عمومی خوبی دارند. دلنشین هستند و به دنبال ریاست نیستند.
البته باید به این نکته توجه داشت که نتایج این پژوهش به این معنی نیست که شخصیت همیشه تحت تاثیر موسیقی است یا برعکس.
لازم است بدانید مردم به دو دسته تقسیم می‌شوند: گروهی که این فرمول برای آنها صادق است و گروهی که بیشتر نوجوانان در آن جای می‌گیرند و از موسیقی به عنوان یک ویترین و وسیله کاربرد می‌کنند و توسط آن می‌خواهند خود را آن گونه که می‌خواهند باشند به مردم نشان دهند.
