وی در تعریف هپاتیت گفت: هپاتیت به معنای التهاب کبد و در میان عوام به یرقان یا زردی مشهور است که ویروس‌ها مهم‌ترین عوامل ایجادکننده‌ی آن هستند. ویروس‌ها موجودات ریز ذره‌بینی هستند که از فرد آلوده به فرد سالم منتقل می‌شوند و برای رشد و تکثیر خود به یک موجود زنده نیاز دارند، البته عوامل دیگری چون داروها، بیماری‌های وراثتی و خودایمنی و مصرف مشروبات الکلی می‌توانند سبب هپاتیت‌های غیرویروسی شوند.

تاکنون 8 نوع ویروس هپاتیت شناخته شده است که شایع‌ترین آنها ویروس‌هپاتیت‌های آ (A) ، ب (B) و سی (C) هستند.

امروزه هپاتیت، از مشکلات بهداشتی عمده جهان است و 300 میلیون نفر در سراسر جهان حامل ویروس هپاتیت ب هستند به‌طوری‌که هپاتیت ب پس از بیماری‌های سل و مالاریا شایع‌ترین بیماری عفونی و مسری است.

سالانه حدود 50 میلیون نفر به شمار افراد آلوده به ویروس هپاتیت در دنیا اضافه می‌شود و اغلب مبتلایان در کشور پهناور چین و تایوان هستند. شیوع این بیماری در برخی نواحی آسیا و آفریقا بسیار بالاست و حتی به 20 درصد می‌رسد، در ایران طبق آمارهای موجود حدود 3 درصد افراد جامعه یا حدود دو میلیون نفر ناقل ویروس هپاتیت ب هستند.

بلومبرگ (Blumderg) و همکارانش در فیلادلفیا، ویروس هپاتیت ب را در سال 1965 کشف کرد و موفق به دریافت جایزه نوبل شد.

انسان تنها مخزن این عفونت ویروسی است و انتقال آن از فرد آلوده به سالم است و از راه‌های انتقال آن انتقال از مادر آلوده به نوزاد، است یعنی عفونت نه از طریق بندناف، بلکه از طریق بدن مادر و به هنگام زایمان و در جریان تماس نزدیک با ترشحات واژینال منتقل می‌شود.

هم‌چنین تماس جنسی با فرد ناقل هپاتیت می‌تواند به انتقال عفونت منجر شود بنابراین برای ممانعت از این امر، واکسیناسیون و استفاده از کاندوم توصیه می‌شود.

پرسنل بیمارستانی در تماس نزدیک با بیماران در معرض خطر ابتلای بیشتری هستند چون این خطر به علت آلوده شدن با خون بیمار به عنوان مثال از طریق فرورفتن سوزن آلوده به دست و یا از طریق خراش‌های پوستی است، در ضمن این خطر برای جراحان و دندانپزشکان دوچندان می‌شود.

استفاده از وسایل غیر استریل در دندانپزشکی، سوراخ کردن غیربهداشتی گوش، خالکوبی و حجامت نیز جزو راه‌های احتمالی انتقال عفونت تلقی می‌شوند.

بند پایانی که خون می‌مکند از قبیل پشه یا ساس‌های رختخواب به‌خصوص در مناطق گرمسیر، عوامل مهمی در انتقال عفونت هستند اما شاهدی دال بر تکثیر ویروس در بدن بند پا وجود ندارد.

خوشبختانه تنها 10 درصد مبتلایان هپاتیت حاد ویروسی به حالت ازمان دچار می‌شوند و ناقل هپاتیت باقی می‌مانند اما متاسفانه در صورت انتقال عفونت از مادر به نوزاد، در غالب موارد حالت ناقل پابرجا می‌ماند و نوزادان آلوده امروزه خود آلوده‌کنندگان جامعه فردا هستند.

این کارشناس بیماری‌های واگیردار حوزه‌ی معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی کرمان گفت: بر اساس اکثر گزارش‌های علمی بسیاری از کسانی که به ویروس هپاتیت ب آلوده می‌شوند، از بیماری خود آگاهی ندارند و سال‌ها پس از ابتلا به بیماری دچار می‌شوند.

دکتر شفیعی با اشاره به روش تشخیص ویروس هپاتیت ب خاطرنشان کرد: راه تشخیص این بیماری اندازه‌گیری آنتی‌ژن سطحی این ویروس یعنی HBsAg است، دربسیاری از موارد به دنبال کشف یک مورد HBsAg مثبت، دیگر افراد خانواده آزمایش تا موارد مثبت و بدون علامت شناسایی شوند.

چهارشنبه ۹ امرداد ۱۳۹۲ (31-07-2013) 08:17   بازدید: 1648 بار