نشستن برای سلامتی شما بسیار خطرناک است، حتی ورزش کردن نیز در خنثی کردن، اثرات آن هیج تاثیری ندارد.
زندگی ما به عنوان یک انسان بیشتر ایستاده بوده است. اما با ظهور تلویزیون، سینما، کامپیوتر و شغل‌های پشت میز نشینی چون کارمندی ما را بیشتر از هر زمان دیگر محکوم به نشستن کرده است.
حدود 9.30 ساعت در روز، وحشتناک است، یعنی مدت زمان بیشتری از خوانیدن که 7.7 ساعت است. نه این درست نیست، بدن ما برای آن ساخته نشده است. به همین خاطر عوارض آن کم کم شروع می‌شود. نشستن زیاد باعث بروز درد در ناحیه کمر و ستون فقرات می‌شود، متوجه شده‌اید؟
احساس بی‌حسی در پشت کمر و پاهای خود می‌کنید؟ احساس کسالت و بی‌حالی می‌کنید؟ ایا حالت خمود پیدا نکرده‌اید، تنگ نفس چه؟ آیا احساس می‌کنید گاهی نفس کم می‌اورید؟ بله همه اینها عواقب نشستن هستند.
مارک همیلتون میکروبیولوژیست دانشگاه میسوری در این باره می‌گوید: مکانیسمی که بدن ما در حال نشستن در پیش می‌گیرد، بسیار با زمانی که در حال قدم زدن و ورزش کردن، هستیم متفاوت است. زیاد نشستن به معنای کم ورزش کردن، نیست. شما باید بدانید که این دو وضعیت تفاوت بسیار زیادی برای بدن ما ایجاد می‌کنند.
خطر نشستن
جیمز لیواین متخصص چاقی در سال 2005 مقاله‌ی با این عنوان در مجله ساینس به چاپ رساند که چرا علارغم آن که بعضی از افراد دارای رژیم غذایی مشابه با دیگران هستند، اما چاق‌تر از بقیه هستند.
او در این باره می‌نویسد: متوجه شدیم، افراد چاق معمولا تمایل زیادی به نشستن روی صندلی دارند و حتی زمانی که وزن خود را کم می‌کنند این حالت در آنها باقی می‌ماند.
چیزی که برای من جالب است، اینکه انسان‌ها 1.5 میلیون سال با قدم زدن و حرکت کردن، تکامل پیدا کردند و تا 150 سال پیش هم کشاورزی فعالیت اصلی اکثر مردم بود. اما از آن زمان به بعد یعنی در این مدت زمان بسیار کوتاه زندگی همه ما به حالت سکون درآمد و همه محکوم به نشستن روی صندلی شدیم.
همیلتون بر خلاف بسیاری از محققان در اتاق خودش دارای صندلی نیست. او می‌گوید : اگر شما در حالت ایستاده یا راه رفتن باشید، عضلات خاصی را به کار می‌گیرید که برای پشتیبانی کیفی شما طراحی شده‌اند و هیچگاه خسته نمی‌شوند.
این عضلات منحصر به فرد هستند، چرا که سیستم عصبی آنها را برای فعالیت‌های با شدت کم به کار می‌گیرد و هم‌چنین آنها دارای آنزیم‌های خاص مفیدی هستند. زمانی که شما در حالت نشسته به سر می‌برید، این عضلات در حال استراحت به سر می‌برند و فعالیت این آنزیم‌ها بین ۹۰ تا ۹۵ درصد کاهش پیدا می‌کند. بنابراین بهتر است، تا آنجا که ممکن است، بیشتر کارهای خود را "ایستاده" انجام دهید.
نکته مهم‌تر دیگر را گالن کرانز استاد دانشگاه کالیفرنیا به این مقاله اضافه می‌کند، او می‌گوید: ستون فقرات انسان برای نشستن طولانی مدت طراحی نشده است. از نظر آناتومی بدن، ستون فقرات انسان به شکل S است. ساختاری بی نظیر و مفید برای بدن است.
زمانی که شما مدت زمان طولانی می‌نشینید، شکل طبیعی ستون فقرات از حالت S به حالت C یا حالت موزی، تغییر شکل پیدا می‌کند. این حالت فشار زیادی را به عضلات پشتی و شکمی و بخصوص ریه‌های شما وارد می‌کند.
برای روشن شدن بیشتر مطلب، فرض کنید که وزن سنگینی را روی شکل S یا C مانند قرار می‌دهیم، کدام شکل زودتر فرو می‌ریزد؟ مطمئنا، شکل "C" فشار بیشتری را تحمل می‌کند. اینطور نیست؟
اما در حالت ایستاده، ستون فقرات فرم و شکل S خود را حفظ کرده و وزن بدن روی زانو‌ها، قوزک پاها، ران‌ها تقسیم می‌شود. عکس‌برداری‌های ام.آر.آی نشان داده است که حتی بهترین حالت نشستن فشار فوق‌العاده‌ی روی کمر، شکم و... وارد می‌کند.
چند سال اخیر، تحقیقات گسترده‌ای برای سنجش میزان سلامت افراد صندلی نشین یا کارمندانی که بنابه اقتضای کاری، ساعات زیادی را پشت میز می‌نشینند، صورت گرفته است.
تعدادی از این تحقیقات را به صورت خلاصه در اینجا می‌خوانید:
آخرین تحقیقات نشان می‌دهد؛ نشستن طولانی مدت، خطر ابتلا به دیابت، بیماری‌های قلبی، بروز چاقی، مرگ بر اثر سرطان روده بزرگ، ابتلا به بیماری‌های کلیوی، مشکلات ذهنی، سکته مغزی را حتی در صورتی که افراد فعالیت‌های ورزشی نیز انجام می‌دهند، افزایش می‌دهد.
به نظر محققان، واکنش‌های شیمیایی که در بدن در طول مدت نشستن و بی‌تحرکی رخ می‌دهد می‌تواند، باعث بروز یکی از این عوامل باشد.
در مطالعات دیگری مشخص شده است، خطر ابتلا به نشانگان متابولیک که می‌تواند در نهایت منجر به دیابت نوع دو شود به ازای هر ساعت نشستن در طول روز نزدیک به 26 درصد افزایش پیدا می‌کند.
پزشکان بیمارستان ماساچوست نیز در یک بررسی جدید دریافتند؛ افرادی که مدت طولانی یک جا می‌نشینند یا دراز می‌کشند و کمتر میل به تحرک و فعالیت دارند با افزایش خطر تشکیل لخته‌های خونی در ریه‌هایشان مواجه هستند.
مطالعات جدید روی 69 هزار و 950 پرستار زن و طی یک دوره 18 ساله انجام گرفته است. مطالعات قبلی نشان داده بود که برخی ازعوامل بروز این بیماری یعنی آمبولی ریوی، شامل؛ سن، پروازهای طولانی مدت، چاقی، سیگار و فشار خون است. با مطالعات و تحقیقات جدید فاکتور نشستن و بی‌تحرکی را نیز به این فهرست عوامل خطرزا اضافه کردند.
پژوهشگران سوئدی نیز معتقدند، تنها راه کم کردن آثار نشستن طولانی مدت و بی تحرکی، این است که ما زمان آن را تا حد ممکن کاهش دهیم و با انجام تغییرات ساده در زندگی مانند؛ استفاده از پله‌ها به جای آسانسور، یا قدم زدن در اطراف محیط کار حتی برای مدت چند دقیقه این خطرات را کاهش دهیم.
همین حالا...همین الان... از پشت سیستم، تلویزیون یا میز کارتان بلند شوید، راه بروید و بدنتان را کش دهید...زود باشید تا دیر نشده، بلند شوید.
