نقدعلی اسماعيلی از قهرمانان مسابقات قوی‌ترين مردان ايران موسوم به مردان آهنين به خاطر اصابت ضربات شمشير در يک نزاع، تحت عمل جراحی قرار گرفت. در اين حادثه اسماعيلی از ناحيه سر و شکم مجروح شده است.
مسلم دارابی از ديگر شرکت کنندگان با سابقه در مسابقات مردان آهنين درباره اين درگيری گفته وضعيت فعلی نقدعلی اسماعيلی خوب است. سرش بخيه خورده اما در ناحيه شکم دچار مشکلاتی است.
دارابی از دستگيری ضاربان ابراز بی اطلاعی کرد. مهرنيوز نوشته آنها در خوردوی پرايد بودند و تصادف پرايد با شورولت نقدعلی اسماعيلی، زد و خورد بين سرنشينان دو اتومبيل را در پی داشته است.
پارسال هم يکی از قهرمانان مسابقات قوی‌ترين مردان ايران مرتکب قتل با شمشير شد و ديگری با چاقو به قتل رسيد.
روح‌اله داداشی در نزاع شبانه خيابانی جان سپرد. ضربات چاقو به گلو و سينه او چنان عميق بود که منجر به فوت قهرمان مسابقات مردان آهنين شد.
کمتر از دو ماه قبل از قتل داداشی، برادران قرايی از مشهورترين شرکت کنندگان مسابقات مردان آهنين با دوست سابق خود علی مکاری درگير شده بودند. نزاعی با استفاده از «شمشير سامورايی» که يک کشته و يک مجروح به جا گذاشت.
علت آغاز اختلافات، مبلغ سه ميليون تومان بود. علی مکاری به خاطر ضربه‌ای که امير قرايی با شمشير به او زد، در مسير بيمارستان جان داد. چهار انگشت يکی از دوستان مقتول هم قطع شد.
پس از آن عباس جعفری دولت‌آبادی دادستان تهران در نشست‌های خبری مختلف گفت ضارب متواری است و خود را معرفی نکرده. اين پرونده هنوز باز است.
روح‌اله داداشی يک ماه و نيم قبل از آن‌که خود با اصابت جسم تيز کشته شود، در دفاع از امير قرايی به خبرآنلاين گفته بود: «قتل کاملاً ناخواسته بوده و برادران قرايی نمی‌خواستند اين اتفاق پيش بيايد.»
اصابت ضربات شمشير به نقدعلی اسماعيلی، ورق تازه‌ای از پرونده حاشيه‌های خونينی است که طی سال‌های اخير، پيرامون مسابقات مردان آهنين شکل گرفته است.
از همان ابتدای آغاز مسابقات، عدم انجام آزمايش دوپينگ، انتقاد رسانه‌های ورزشی به سلامت جسمی و روانی بعضی شرکت کنندگان را در پی داشت. سال ۱۳۸۳ در حين مسابقات مزبور، تعدادی از قهرمانان با سلاح سرد درگير شدند که منجر به دخالت نيروی انتظامی شد. مصدومين هم به بيمارستان انتقال يافتند.
بعضی کارشناسان ورزشی در بررسی علل چشمگير بودن حواشی مردان آهنين، صداوسيما را متهم کرده‌اند که به خاطر جلب رضايت حاميان مالی مسابقات، همواره نسبت به حاشيه‌های آشکار رقابت‌ها بی‌توجه بوده و از مقصران اصلی وقوع چنين حوادث خونينی است.
