فصل بهار با تمام زيباييهاي خود براي برخي افراد بخصوص آنها كه سابقه حساسيت را دارند چندان دلپذير نيست. يكي از مشكلات اين فصل اشكريزش و خارش چشم است.
حساسيت بهاره با نام علمي كراتوكنژنكتيويت حساسيتي است كه در فصل بهار شايع است. اين بيماري يك حساسيت مزمن و غيرواگير و دوطرفه ملتحمه در پلك فوقاني و در اطراف قرنيه چشم است.
حساسيت بهاره در پسربچهها بيشتر بوده و در مناطق گرمسير و خشك، شايعتر است. آغاز اين بيماري به طور معمول بين 3 تا 25 سالگي است. علت اين بيماري پاسخ شديد سيستم ايمني بدن به مواد غيرخودي يا همان مواد حساسيتزاست.
نشانه ها بيماري
علامت شايع حساسيت بهاره خارش شديد چشم به همراه ترشحات غليظ و چسبنده است. از ديگر نشانه ها آن حساسيت به نور ميباشد. بیشتر بيماران سابقه حساسيت يا اگزماي دوران كودكي را دارند. چشم پزشك در معاينه ممكن است برجستگيهاي سفيدرنگي را پشت پلك فوقاني يا اطراف قرنيه دیده كند كه اين يافته حساسيت بهاره را از ساير بيماريها متمايز ميكند.
گاهي درگيري در قرنيه به صورت نقطه نقطه و سطحي و در موارد شديد زخمي با حدود كاملا مشخص و استريل دیده ميشود كه ميتواند ديد بيمار را به طور موقت يا دائمي كاهش دهد. حساسيت بهاره در فصل بهار آغاز و شدت يافته و معمولا تا پايان تابستان بهبود مييابد. البته اين بيماري ممكن است در کسانی كه در معرض آلودگي هوا، گرد و خاك خانگي و مواد شيميايي قرار دارند يا کسانی كه به مواد آرايشي حساسيت دارند در هر فصلي از سال ايجاد شود.
درمان
موثرترين درمان حذف يا دوري از مواد حساسيتزاست كه در اكثر مواقع غيرممكن است. حساسيت بهاره در فصل بهار آغاز و شدت مييابد و معمولا تا پايان تابستان خودبهخود بهبود مييابد. هدف از درمان اين بيماري، كاهش نشانه ها و جلوگيري از ايجاد عوارض تهديدكننده بينايي است.
اجتناب از محيط حساسيتزا، استفاده از عينك و انتقال بيمار به محيط سرد در بهبود بيمار موثر است. كمپرس سرد و استفاده از اشك مصنوعي و پمادهاي چشمي باعث تسكين نشانه ها ميشود.
براي درمان مرحله حاد اين بيماري با تجويز پزشك ميتوان از آنتيهيستامينهاي موضعي و در موارد شديدتر از قطرههاي كورتندار موضعي استفاده كرد البته بايد توجه داشت از قطرههاي كورتوندار چشمي به هيچ وجه نبايد خودسرانه استفاده شود.
هر چند استفاده از اين قطرهها مانند آب روي آتش است، اما تنها به طور موقت تا زمان استفاده از قطره، بيماري خاموش است ولي پس از قطع قطره در بعضي موارد دوباره همان نشانه ها شكار ميشود و نيز ممكن است عوارض ناشي از استفاده از قطرههاي كورتوندار هم ظاهر شود.
علاوه بر اين در صورتي كه علت ناراحتي چشم چيزي جز حساسيت باشد استفاده از كورتن بسيار خطرناك است و حتي ميتواند باعث كوري شود. گاهي پزشك براي پيشگيري از آغاز اين بيماري براي فردي كه سابقه آن را در سالهاي گذشته داشته است از مواد ثابتكننده غشاي سلول مانند كرومولين سديم استفاده ميكند.
در اين موارد براي كنترل بيماري يك ماه پیش از آغاز و در طول فصل حساسيت، از دارو استفاده ميشود و آن را قطع نميكنند زيرا پس از قطع، با آغاز مجدد دست کم 2 هفته طول ميكشد تا اثر آنها ظاهر شود.