<< ۲. ای مزدا من از ناتوانی خود آگاهم، زيرا دارائیم اندک و یارانم کم اند. پس من به تو روی میکنم، مرا نیک بنگر، و به من مهری را که، دلداری به دلداده اش می بخشد در پرتو راستی ارزانی کن و مرا از اندیشه نیک برخوردارگردان.
سروده یازدهم (يسنا، هات ۴۶) نا اميدی، پايداری و پيروزی >>