<< ۱۷. ای جاماسب هوَگوای خردمند، من اینک با زبان سروده و نه با سخنان بی موزون به تو می آموزم، تا آن را به دل فراگیری و ستاینده آن باشی هر که نيک را از بد باز شناسد، اهورامزدا، در پرتو راستی، نگهبان پرتوان او گردد.
سروده یازدهم (يسنا، هات ۴۶) نا اميدی، پايداری و پيروزی >>
